Η εκτίμηση που έχουμε για τους πολιτικούς διχάζεται μεταξύ της ελπίδας και της απογοήτευσης. Από τη μια πλευρά, έχουμε μια ιδεαλιστική ιδέα ότι ένας πολιτικός πρέπει να είναι ένας ήρωας, όρθιος στα προβλήματα του τόπου, ένας άντρας που μπορεί να δώσει νέα ηθική ζωή στη διεφθαρμένη λειτουργία του κράτους.
Ναι, γιατί ο Πλάτωνας είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία της φιλοσοφίας και της ανθρώπινης σκέψης.
Στην εξάπλωση της επικούρειας διδασκαλίας συντέλεσε και ο μειλίχιος χαρακτήρας του Επίκουρου, αλλά κυρίως το πρακτικό πνεύμα της ηθικής του διδασκαλίας, σύμφωνα με το οποίο η φιλοσοφία δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά μέσο και βοήθημα στην επίτευξη του σκοπού του ανθρώπινου βίου, που ήταν η ευδαιμονία.
«Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη, ενώ είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα.
Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία γι’ αργότερα.
Και η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, και ο καθένας μας πεθαίνει μες στις έγνοιες.»
Ο Παρμενίδης ο οποίος θεωρείται ως «ο ιδρυτής της οντολογίας»[1], αποφαίνεται πως πέρα από την αληθινή και τέλεια γνώση η οποία επιτυγχάνεται μέσω της λογικής μεθόδου έρευνας, υφίστανται και οι δοξασίες οι οποίες διατυπώνονται από τους ανθρώπους και είναι ψευδείς λόγω του ότι προέρχονται από συγκεχυμένες και μεταβαλλόμενες μαρτυρίες των αισθήσεων.[2]
«Το Ον είναι, το μη-Ον δεν είναι». Συνέχεια
Ο Immanuel Kant (1724-1804) θεωρείται γενικά ένας από τους βαθύτερους και πρωτότυπους φιλόσοφους που έζησαν ποτέ. Είναι εξίσου γνωστός για τη μεταφυσική του –το θέμα της «Κριτικής του Καθαρού Λόγου» και για την ηθική φιλοσοφία που περιγράφεται στο «Έργο της Μεταφυσικής των Ηθών» και «Κριτική της Πρακτικής Λόγου» (αν και το «Έδαφος» είναι το πολύ πιο εύκολο να κατανοήσουν οι δύο).
Η ιστορία έχει να μας δείξει παραδείγματα που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τον Πλάτωνα, που ήθελε οι βασιλείς να γίνουν φιλόσοφοι ή οι φιλόσοφοι να είναι βασιλείς. Ανάμεσα σ’ αυτούς ασφαλώς σημαίνουσα θέση κατέχει ο Μάρκος Αυρήλιος, ο στωικός φιλόσοφος που βασίλεψε σαν Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 161 μ.X. μέχρι το 180 μ.X.
Ο εστεμμένος Ρωμαίος φιλόσοφος εξομολογούμενος
O Επίκουρος, ο Αθηναίος φιλόσοφος που έζησε στην αρχή της Ελληνιστικής εποχής περί το 300 π.Χ. κατανόησε την φύση του ανθρώπου και του σύμπαντος και έδειξε τον δρόμο προς την ευδαιμονική ζωή. Υπήρξε ο πρώτος ανθρωπιστής φιλόσοφος επειδή ενδιαφέρθηκε για την ευτυχία όλων των ανθρώπων. Σε μια εποχή που η Πλατωνική Ακαδημία και το Αριστοτελικό Λύκειο δίδασκαν μόνο πλούσιους άνδρες, στην σχολή του,τον Κήπο, δίδαξε ισότιμα πλούσιους και φτωχούς, άνδρες και γυναίκες, εταίρες και δούλους. 
Μαρμάρινη προτομή του Επίκουρου στην αρχαία Ρώμη
Ως γνωστόν, κατά τον 6ο και 5ο π. Χ αιώνα, τα κέντρα της πνευματικής ανάπτυξης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης σταδιακά μεταφέρονται στη νότια Ιταλία. Σε αντίθεση με τη Μίλητο και την Έφεσο, οι οποίες ανέπτυξαν το εμπόριο, τα νέα κέντρα έκλιναν στην ανάπτυξη της γεωργίας και της αμπελουργίας.
Πρώτον, ο Αριστοτέλης αποτελεί το θεμέλιο όλης της μεταγενέστερης φιλοσοφίας. Σύμφωνα με τη διατύπωση του Barnes «κανένας πριν από αυτόν δεν είχε συνεισφέρει τόσο πολύ στη γνώση και κανένας ύστερα από αυτόν δεν μπορεί να φιλοδοξεί να συναγωνιστεί τα επιτεύγματά του». Μέχρι τον 17ο αιώνα η ιστορία της φιλοσοφίας ταυτίζεται ουσιαστικά με τη διάδοση, την ερμηνεία και την κριτική του αριστοτελισμού.
Ο Αριστοτέλης σε τοιχογραφία από το καθολικό της Μονής Φιλανθρωπηνών στο Νησί της λίμνης των Ιωαννίνων (1560)
Υπάρχει μια θαυμαστή εννοιολογική συγγένεια ανάμεσα στην αριστοτελική φιλοσοφία και στη σύγχρονη επιστημονική σκέψη, καθώς και βαθύτατες αναλογίες στη χρήση εξηγητικών σχημάτων για τη σύλληψη και κατανόηση του κόσμου
«Εξερεύνησα τον εαυτό μου», λέει ο Ηράκλειτος, ο οποίος δεν υπήρξε μαθητής κανενός. Αναζήτησε την αλήθεια για τη ζωή βαθιά μέσα στο μυαλό του, εξέτασε προσεκτικά τα δεδομένα που του έδωσαν οι πέντε αισθήσεις του και κατέγραψε τις διαπιστώσεις του, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο που δεν θυμίζει κανέναν άλλον.
Τα κύρια σημεία που εστιάζει ο Επίκτητος είναι η ακεραιότητα, η αυτοδιαχείριση και η προσωπική ελευθερία, την οποία προωθεί με το να ζητάει στους μαθητές του την λεπτομερή εξέταση δύο κεντρικών ιδεών, την προαίρεση ελεύθερη εκλογή στάσης ζωής και τη σωστή χρήση των εντυπώσεων.
Ο Κόσμος της Σοφίας 